Taziye...
Bu ülkede birşeyler değişiyor.
DEĞİŞTİRİLİYOR.
Bu ülke insanı
Bir şekilde,
Yavaş yavaş bir şeylere alışıyor.
ALIŞTIRILIYOR.
Açılım derken.
Sayın.
Gerilla derken.
Teröristler "Barış güvercini" olurken.
Mektupları canlı yayınlarla okunurken.
Kandil'de ki teröristler multivizyonla Diyarbakır meydanında milyonlara nutuk atarken
Tüm bunları yaşarken.
Seyrederken.
Zaten karamsardım.
İnanın bu TAZİYE olayından sonra.
Hele birde;
Anadolu'dan kaçan Ermenilerin çocuklarına vatandaşlık hakkı verilmesi çalışmasının başlatıldığı haberi tuzu biberi oldu.
Artık;
Ülkem.
Milletim.
Vatanım.
Ve tabi ki çocuklarımızın geleceği adına daha karamsarım.
Endişeliyim...
İşin garibi,
Bu "alıştırma" faaliyetine sesini çıkaranlara.
MİLLİ DURUŞ GÖSTERENLERE'de.
Ülkenin gelişmesini istemeyen.
Marmaraya.
3.Köprüye.
Havaalanına.
Hızlı trene karşı.
Çıkar ve menfahat uğruna düşmanla birlik olanlar.
İftira yalan uydurup halkı kandıranlar.
Şehit kanından beslenenler.
Yada,
Halkın geleceği ve ülkenin kalkınması için yapılan yatırımların önünü kesenler vs.vs.diyerek.
"İpe sapa gelmez.." saçma ve insafsız sözlerle saldırıyorlar.
60 yıl.
70 yıl öncesinin olaylarını ısıtıp ısıtıp.
Bıkmadan usanmadan kopyala yapıştır yazıyorlar.
Bilemiyorum.
Çok konuşup,
Az düşünüyorlar.
Sanırım bu ülkede;
İktidarıyla.
Muhalefetiyle.
Askeriyle.
Bürokratıyla.
Basınıyla.
Medyasıyla.
Halkıyla.
Her kesin bir görevi var.
VE;
Herkes senaryoda ki görevini eksiksiz icra ediyor...
Son Söz;
Binmişiz bir alamete.Gidiyoruz kıyamete..!
Osman Nuri Toraman