Hayat 10 ar 10 ar büyüyor...
Bugün 8 şubat...
Benim Doğum Günüm.
Kimilerine göre yaşlanıyoruz,
kimilerine göre büyüyoruz,
Kimilerine göre ise olgunlaşıyoruz.
Bir gerçek var ki zaman çok çabuk gelip geçiyor...
Evet farkında olmaya başladık ve hayat 10 ar 10 ar büyüyor...
Hayatımı düşünüyorum...
Geçmişi; yaşadığım günleri; zorluklarımı, başarılarımı, içimde uhde kalanları, hatalarımı, sevaplarımı…
Doğmanın bedeli ölüm, gençliğin bedeli yaşlılık, Sevginin bedeli fedakârlık, dostluğun bedeli ise paylaşmaktır... Birer birer bedelini ödüyorum hayatın...
Ne olurdu zaman, bu kadar hızlı olmasaydın?
Yetişemiyoruz hızına.
Hayal edemedik, bu kadar hızla büyüyeceğimizi,
Hiçbir zaman çizemedik geleceğin resmini...
Doğru çizdiğimiz tek şey, hayallerimizdi...
Zaman zaman hayallerimiz de tükendi....
Zaman sonsuzluğu anlattı anlayamadık...
Geçip giden zaman bizden çok şeyleri alıp götürdü...
Fakat kimi zaman ardından güzel şeyler de bırakabildi.
Doğduk, büyüdük, kaç yaşına gelirsek gelelim hep ilkler girdi yaşamımıza...
Hayatımız ilk nefesle başladı, ilk ağlama ile devam etti...
Sonra ilk sözcükler, ilk adımlar, ilk okul, ilk sevgi, ilk sinemaya gidiş, ilk mutluluk ve ilk ayrılık...
Mesleğe ilk adım, ilk maaş, ilk terfi, ilk işten çıkış, ilk arayış, ilk sonlanış...
ilk sevgi Veee yeni bir hayat...
Ama bu döngünün sonu yok, yüz yaşımıza gelsek de hayatımızda hep ilkler olacak…
Ama bitmeyen tek şey sevgi....
Sonsuza kadar kalbimizin misafiri...
Bugün bir yanım sevinç, bir yanım hüzün ve yüreğim sevgi dolu....
Sevgi insan yaşamını anlamlı hale getiren en önemli öğelerden birisi...
Çok severek, çok deneyerek, çok sanarak, çok kırıp dökerek, çok parçalanarak ama az vazgeçerek yürüdüm ben yolumda.
Sadece kendimi dinlediğimden olsa gerek keşke demeyi pek bilmedim.
Yaşadığım her ana sahip çıktım...
İstediğim şeyler için ödemem gereken her bedeli hiç çekinmeden ödedim...
Dönmek istediğim hiçbir anım yok.
İçimde öyle bir ben var ki, tükendiğimi sandığım her anda bana "haydi, yeniden başlıyorsun" diyor.
Kolumdan tutuyor, kaldırıyor.
Dilerim içimdeki o ben hep benimle olur.
İyi ki doğmuşum ve iyi ki böyle bir hayatım var!
Ben; annem, babam, kardeşlerim, ailem evlatlarım, akrabalarım, dostlarım ile varım...
İyi ki onlar hayatımın parçası...
Evet!
Doğum günleri duygusal ve çok hassas oluyor...
İnsan olmak belki de bu yüzden güzel.
Kendi kendime "iyi ki doğmuşum, her şeye rağmen hayat çok güzel" diyorum...
Ve kendime bir şarkı hediye ederek günün tadını çıkarmak istiyorum…
Doğum günümü
Hatırlayanlara,
Bilenlere,
Duyanlara,
Anlamlandıranlara,
Değer verenlere,
Unutmayanlara,
Her zaman yanımda olsun veyahut yanımda olmasın varlığını hissettiren; tüm dost, arkadaş, akraba, büyük, küçük… V.s cümlesine çok ama çok teşekkür ediyorum.
Sevgili Dostlarım;
Hayat dostluklarla güzelleşiyor ve değer buluyor...
Sizler hayatıma değer katan dostlarımsınız...
Sizin varlığınız en büyük servet, dostluğunuz dünyaya değer,
Birlikte nice güzel yarınlara ulaşmak dileğimle,
İyi ki varsınız...
Sevgiyle kalın....
Ahmet Kaplan
"İnsanların çoğu;
Sevmekten korkuyor, kaybetmekten korktuğu için...
Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için..
Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için...
Yaşlanmaktan korkuyor, gençliğin kıymetini bilmediği için...
Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir şey vermediği için...
Ve ölmekten korkuyor, aslında yaşamayı bilmediği için..."
William Shakespear